راستش تا حالا فکر میکردم که ما مردا چقدر حق زنها رو پایمال کردیم. با خوندن این مطلب بود که فهمیدم زهی خیال باطل. من اصلا نمیدونم این زنها از جون ما مردا چی میخوان. به قول حاجی فردوس کلی تشکل و انجمن و گروه و تشکیلات دارن بازم دم از حق و حقوقشون میزنن. توی مترو و اتوبوس و مینی بوس توقع دارن مردای بدبخت جاشون رو بدن به اونها چون اونها زن هستن ولی فریاد حقوق تساویشون گوش فلک رو کر میکنه. بابا کسی که حق مساوی میخواد مسوولیت مساوی رو هم باید به دوش بکشه. اصلا میدونی چیه من یکی به عنوان یک مرد حاضرم تمام حقوقم رو به زنها بدم هیچی هم نمیخوام. حقوق چی کشک کی؟ هر بلایی در طول تاریخ خواستن سر ما مردای بیچاره و حکومتامون آوردن. توی جنگ مردای بدبخت کشته میشدن ولی توی حکومت باید سهیم میشدن. هر وقت هم که سهمی بهشون داده شده مملکت رو به هم ریختن. نمونش امیر کبیر بدبخت. آقا اصلا میدونی چیه خر ما از کرگی دم نداشت. واللللللا.
شاید این آخرین دوزاری تاریخ باشه که افتاده. گذاشتمش اینجا حالا حالاها هم نمیذارم بیفته.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر